แมรี่มีความสุข
แมรี่มีความสุข
แมรี่มีความสุข
..
แมรี่คิดว่าโลกสวยงาม
แม่รี่คิดว่าโลกสวยงาม
แมรี่คิดว่าโลกสวยงาม
..
เป็นประโยคที่ใช้ฝืนพูดตอนเรากำลังไปต่อไม่ไหวกับชีวิต
ลองเปลี่ยนเป็นชื่อตัวเองดู
“แม้กก็คิดนะ ว่าแม้กมีอยู่แล้ว จะเอาไปทำไมอีก”
#เอ้าโทษๆไม่เกี่ยวกัน
สมมุติว่า
ชีวิตเรากำลังแบบ งานหนัก รักพัง ตังค์ไม่มี ขี้ไม่ออก จนตรอก พ่อแม่ตาย ฯลฯ
คือมันก็สุดๆแล้วปะ
จะมาฝืนพูดให้ตัวเองฟังว่า
ฉันมีความสุข ฉันมีความสุข ฉันมีความสุข
ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจ และระบบการจัดสรรความคิดของเราทั้งนั้นแหละ
เข้าเรื่องดีกว่า อิอิ
ไม่ใช่ไรหรอก วันนี้เราอินประโยคนั้น เราเลยพูดกับตัวเองคนเดียวตั้งแต่เช้าเลย
แมรี่มีความสุข
แมรี่มีความสุข
แมรี่มีความสุข
..
แมรี่คิดว่าโลกสวยงาม
แม่รี่คิดว่าโลกสวยงาม
แมรี่คิดว่าโลกสวยงาม
..
ตอนที่หนังเข้าฉายที่ House RCA ก็รู้สึกว่าไม่ว่างไป
เพราะติดสอบ ติดเรียน
เสียดายมากโขอยู่
เพราะกระแสในทวีตเตอร์ดังมาก
hastag บนหน้าไทม์ไลน์ช่วงนั้นคือฮอตสุด
บวกกับเคยไปดูหนังที่ House RCA มาแล้วเรื่องนึง
ก็ประทับใจราคาตั๋วแสนถูก กับบรรยากาศเรียบๆแต่ดูมีอะไร
ก็เลยอยากไปอ่าาาาา ><
มาโม้หนังเรื่องนี้ ในมุมของเรามั่งดีกว่า
เราว่าแรกๆ หนังมันก็หนุกดีนะ
แต่หลังๆเรื่องเบื่อ เอื่อย เชื่อย แล้วก็จบลงดื้อๆดีจ้า
มีบางตอนที่แบบ จอมืดๆนานไป คือนี่สมาธิสั้นไง
แมรี่ มาโลนี่ ในทวีตเตอร์นี่เราก็ฟอลโลเขาไปก่อนจะมีหนังเสียอีก
แต่เราก็ไ่ม่ได้สนใจอะไรเขา
รู้ึสึกนางแปลกๆดี mininal
พอเห็นหน้าแมรี่ตัวจริงแล้วก็แบบ อืม เขาดูไม่น่าเป็นเหมือนในแมรี่ในหนังเลย
555
เรามองว่าเขาน่าจะเป็นสาวปาร์ตี้ด้วยซ้ำ
ซึ่งผิดคาดจ้า
ตัวจริงนางไม่ใช้สมาร์ทโฟน แต่ทวีตผ่าน macbook เอาตอนยามว่างแทน
เก๋ดี
ส่วน จูนจูน ตัวเอกที่เล่นเป็นแมรี่ในหนัง
นางน่ารักดีนะ เราชอบ
เคยเจอตัวจริงที่ cat t-shirt คีบั่บ…ขาวมากกก
ขาวแบบเห้ย เธอมีเลือดรึป่าว? นี่พูดจริง
ชอบตอนจูนจูนพูดอ่ะ ทุกประโยคเลย
มันดูน่าฟัง เรียบๆแต่ดูมีอะไร minimal อีกละ
เออ ตอนแรกคิดว่าจูนจูนจะอายุสัก 24-25
แต่ป่าวเลย
นางเด็กกว่าฉันปีนึง นางเกิด 2537 จ้า
เรียนออกแบบเสื้อผ้า อยู่จุฬา มีพี่ชายคือผู้กำกับเคาดาวน์
ละก็เคยเล่นเรื่องสั้นชื่อ ความลับของเจน ด้วยอันนี้ก็ดี
พอนางมาเล่น mary is happy ก็ได้รางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมเลยจ้า ดีงามค่ะลูก
ในหนังก็จะเล่าเรื่องผ่านทวีตเตอร์ @marymalony แบบไม่ข้ามสักทวีต
โดยการตีความแบบไม่ถงไม่ถาม เจ้าของทวีตสักคำ
พี่เต๋อ นวพล (ผู้กำกับ) คนนี้ก็เด็ดจริง
ฉันติดตามเขาติดตั้งตอนฉันอ่าน column ใน aday
ไม่ผิดหวังในผลงานเขาสักอย่าง
เออไอ้หนังสั้น รณรงค์เรื่องยาคุมที่ฮิตๆกันในเฟสบุค
ที่ “พี่สรวุธ ถ้าเค้านมโต พี่จะชอบเค้าไหม” เด็กผญ.ผมสั้น หน้าตาซื่อหน้าเดียวพูดอะ
ก็ผลงานพี่เต๋อนะจ้ะ และอื่นๆอีกมากมาย
หนังมันก็เล่าเรื่องแบบดื้อๆ ฉากก็ง่ายๆดื้อๆ
ไม่ต้องไปสรรค์หาโลเคชั่นพิสดารไรมาก
เป็นทางรถไฟ แถวๆหมอชิต มีอุโมงค์ มีทุ่งหญ้าเหงาๆ
โรงเรียนที่แมรี่อยู่ก็เกาหลีเหนือเรียลๆ
สื่อความง่ายๆ ตรงๆ ชัดเจน ทั้งฟอนต์ที่ใช้ทั้งเรื่อง ราชการชิบหาย
เออ แต่กูชอบอะ
นักแสดงก็มีพี่น้อย วงพรู
พี่เล็ก เกรซซี่ คาเฟ่
ปราบดา หยุ่น
มอร์ เท็นทูทเวล
เหมือนมีสมาชิกวงเยลโล่ว แฟงด้วยปะ ที่แสดงเป็นครูห้องพยาบาล
คอยทำแผลที่หูให้แมรี่อยู่บ่อยๆ
แมรี่ก็มีเพื่อนสนิทชื่อซูริ นำแสดงโดยเมโกะ
ในหนังจะเล่าว่าซูรินิ เป็นลิ่วล้อเอเนกประสงค์ชั้นเยี่ยมของแมรี่เลยก็ว่าได้
ไปไหน ไปกัน
แมรี่นึกอยากจะหานกยูงในป่ามืดๆ ซูริก็ตามไปด้วย ฮา
ฉากนี้ก็เข้าป่า ไปตามหาเพื่อนที่หาย โครตจี้
คือพี่เต๋อก็ตีความทวีตของแมรี่มาโลนี่ ได้พิลึกดี
ทำให้หนังมันแปลก คือคาดเดาแบบคนปกติเขาทำกันไมไ่ด้อะ
เราชอบฉากร้านโตเกียวหน้าโรงเรียนด้วย
เห็นฉากร้านนี้ทีไร อยากจะกินโตเกียวบ้างจริงๆ คือหิว
ฉากนี้ก็ชอบ..
หนังเปรียบเทียบการเลือกเส้นทางชีวิตกับทางรถไฟ
คือหลายๆเรื่องในชีวิตเรา เราเป็นคนคุมเกมทั้งนั้น
ว่าจะซ้าย จะขวา
แต่บางทีมันก็ไม่ได้มีเหตุผลมารองรับที่ดีเสมอไป
ว่าที่เราเลือกมาทางนี้ เราโน่นนี่นั่น
ทั้งๆทีทางที่เราไม่ได้เลือก
อาจะเป็นอะไรที่ดีกับชีวิตเรามากกว่าก็ได้
แต่ทำไงได้
อะไรก็ไม่รู้ทำให้เราเลือกเดินมาทางนี้
คือรู้ตัวอีกที เราก็เผลอเดินมาละ
แถมเดินมาไกลอีก
ในเรื่องซูริมันแอบชอบแมรี่มาโดยตลอด
สักพักซูริแม่งก็ตาย
โดยเรื่องจริงๆซูริมันเป็นหมาของแมรี่ตัวจริง
#ช๊อคไปดิ
ส่วนพี่มอร์ ก็แสดงเป็นชายหน้าอึน
ที่แมรี่ตกหลุมรัก
บทพูดพี่มอร์ ก็นิดน้อย แต่มหาศาลเหลือเกินจ้า
สรุปโดยรวม
หนังมันก็จะแฟนตาซีหน่อยๆ แต่ไม่ได้เกินจริงมาก
มีจิกกัดทางสังคมบ้างเป็นระยะ
สะท้อนให้เห็นความเวิ่นเว้อ
แล้วความไม่แน่นอนทางอารมณ์ชีวิตวัยรุ่นหญิงคนนึง
ที่นึกอยากจะทำไรก็ทำ
Related posts:
Comments
comments