ซีรีย์ญี่ปุ่น I’m home アイムホーム แนวครอบครัว สืบสวน ให้แง่คิดและกำลังใจ

fangrio

9 years ago

ปกติไม่ใช่คอซีรีย์เท่าไร เพราะ ขี้เบื่อง่ายมากมาก
ส่วนมากซีรีย์มักจะมีหลายซีซั่น และซีซั่นนึงก็ไม่ต่ำกว่า 10-20 ตอน
และที่สำคัญซีชั่นแรกๆ มักจะสนุกที่สุด น่าติดตามสุด

ถอดใจไปแล้วหลายเรื่อง

– Walking Dead คนติดกันทั่วบ้านทั่วเมือง แต่นี่ก็ดูๆหยุดๆ
– Revolution เกริ่นมาแรกเริ่มน่าสนใจมาก แต่แค่ซีซั่นแรกก็เบื่อล่ะ
เหมือนจะสนุก ทำไปทำมาออกทะเล พล็อตเรื่องมั่วไปหมด
– Gossip Girl สนุกดีแต่ดูนานๆละก็เบื่อ ซีซั่น 2 ปลายๆก็เซ็งล่ะ ตัวละครได้กันครบจบหมดทุกคู่
– Game of Thrones พีคทุกซั่นน่ะ ยังติดตามอยู่ แต่ซีซั่น 5 นี่จอน สโนว์มาตายต่อหน้าไม่ไหวนะ กรีดร้อง

ส่วนมากจะชอบดูหนังสั้นๆมากกว่า เช่นหนังในโรง 120 นาทีทำนองนี้
(เออ นี่เป็นเด็กโรคไฮเปอร์รึป่าวนะ)

เข้าเรื่อง

I’m home เป็นซีรีย์ญี่ปุ่น
นำแสดงโดย ทาคุยะ คิมูระ Takuya Kimura

เนื้อหาหลักๆ จะออกแนวหนังครอบครัว ลึกลับ แต่ไม่ได้เครียดจิตตก
ซี่รีย์ถูกแปลงมาจากมังงะ

เป็นเรื่องของเออิจิซัง (ชื่อพระเอก) ที่เป็นคนทะเยอทยานขีดสุด ก้าวร้าว ในหัวมีแต่เรื่องงาน
เก่งระดับหัวกะทิของแผนกฝ่ายขาย แต่แล้ววันนึงเกิดประสบอุบัติขึ้น
คือโดนระเบิดอัดกระแทกกระเด็น จนสมองได้รับการกระทบกระเทือน
ความจำเสื่อมไป 5 ปี

(คือจำไรไม่ได้เลย 5 ปีนับถอยหลังจากวันที่เกิดอุบัติเหตุ แต่เรื่องเก่าๆกว่านั้นจำได้)

พอฟื้นจากการบาดเจ็บสาหัส
เขาก็กลายเป็นเออิจิคนใหม่ ที่ไม่เหมือนคนเก่าเลย คืออ่อนโยนขึ้น
เห็นอกเห็นใจคนอื่น แน่นอนว่าเขาจำไรไม่ได้เลย เรื่องงานก็ด้วย
จนส่งผลให้ถูกลดตำแหน่งไปอยู่แผนกที่ห่วยที่สุด

จุดที่น่าติดตามก็คือ
พระเอกในเรื่องจะมองเห็นหน้าเมียตัวเอง กับลูกชาย มีหน้ากากครอบใส่อยู่ตลอดเวลา
ทำให้เขาจำหน้าเมียคนปัจจุบันไม่ได้ แถมยังไม่รู้ถึงอารมณ์การแสดงทั้งลูกและเมียอีก
ว่าเธอโกรธ ยิ้ม เศร้า ดีใจ

เนื้อหาในแต่ละตอนจะเป็นการค่อยๆคลายปมไปทีละเปราะ
โดยเออิจิซัง สงสัยว่าทำไมเขาถึงต้องพกกุญแจเกือบ 10 ดอกไว้กับตัวเอง
แต่ละ EP จะเป็นไขกุญแจแต่ละดอก ช่วยให้เขาฟื้นคืนความทรงจำที่หายไป 5 ปี

สิ่งที่ชอบในซีรีย์เรื่องนี้คือ
ตัวพระเอกจะเป็นคนทำอาหารเก่ง และอร่อยถูกปากทุกคน
เวลาได้เห็นวิธีการหั่นผัก บวกกับท่าทางที่คล่องแคล่ว และเท่สุดๆของคิมูระ
ทำให้อินไปกับเนื้อเรื่อง และอยากจะไปลองกินอาหารญี่ปุ่นเดี๋ยวนั่นเลย

ในเรื่องก็จะมี อาหารในแต่ละมื้อที่ตัวพระเอกทำให้คนรอบข้าง
หรือครอบครัวกิน อยู่ทุก EP
เท่าที่นึกออกก็จะมี

ข้าวแกงกระหรี่ (Kare raisu)

โคโระเกะปู (Crab Cream Korokke)

สาหร่ายฮิจิกิ Hijiki

ไข่เจียว

น่ากินทั้งนั้น

นอกจากที่เราจะได้ซีมซับวัฒนธรรมการเคารพผู้อื่น ให้เกียรติผู้อื่นทั้งต่อหน้าและลับหลัง
คนญี่ปุ่นจะก้มหัวให้ผู้อื่นทั้งเป็นการขอบคุณ ขอโทษ เสียใจ อย่างตั้งใจ
ถึงแม้ว่าที่ตรงนั้นจะไม่มีใครอยู่ ไม่มีใครเห็นก็ตาม
มิน่าละประเทศเขาถึงเจริญเอา ๆ แบบกราฟพุ่งกระฉูดด้านวินัย

และอีกอย่างนึงคือตัวละคร ที่เป็นเมียพระเอก
หน้าตาแบบสวย ดีงาม นางปรนนิบัติทำหน้าที่ภรรยา และแม่ได้ไม่มีขาดตกบกพร่อง
ชอบคนญี่ปุ่นที่เวลามีสมาชิกกลับมาถึงบ้านก็จะพูดว่า

ただいま。: Tadaima : กลับมาแล้วนะ
おかえりなさい。: Okaerinasai : กลับมาแล้วหรอ

ตอนฉากกินข้าวก็จะได้ยินติดหู

いただきます。: Itadakimasu จะทานละน๊า
ごちそうさまでした。: Gochisoosamadeshite ทานเสร็จแล้วจ้า

เป็นวัฒนธรรมที่น่ารักดี 🙂

ประเด็นหลักๆที่สำคัญของซี่รีย์ มุ่งเน้นไปที่ครอบครัวเป็นหลัก
ชูให้เห็นถึงการให้ความสำคัญกับครอบครัว ก่อนที่จะไม่มีครอบครัวให้หลงเหลืออยู่
สะท้อนหนัก ๆ ถึงสภาพครอบครัวของคนในสังคมได้ดีทีเดียว
เออิจิซังคนก่อนจะเป็นคนที่ไม่สนใจครอบครัวเลย บ้างานสุด
ซึ่งชีวิตคนเมืองในหลายๆครอบครัวอาจจะเป็นแบบนี้
จนลืมมองหน้าลูก หน้าเมียของตัวเอง

เรื่องหน้ากากนี่เราก็ลุ้นมากเว่อร์ ว่าเหตุใดๆๆๆๆๆๆ
ทำไมมันเห็นหน้ากากตลอดเลย มีประมาณช่วง EP5-6 เกือบถอดใจ
ว่าไม่อยากดูล่ะ เบื่อเมื่อไหร่จะคลายปมมาบ้างซะทีเนี่ย
รวมๆแล้วหนังพยายามจะบอกว่า
เราทุกคนล้วนมีหน้ากากเป็นคนตัวเองกันทั้งนั้น
เราหยิบมาใส่กันทุกวัน เลือกใส่ตามสถานกาณ์ว่าอยู่กับใคร
เหมือนเกราะกันตัวเอง เป็นกลไลการป้องกันการเข้าสังคมอย่างนึง